Casus traumaverwerking (combinatie EMDR en Write Junior)
Meisje 10 jaar (Lize, gefingeerde naam) aangemeld omdat ze veel verdrietig is, angstig en gespannen is na een grote brand bij haar ouders thuis. Ze is bekend vanuit een eerder traject bij ons waar we ADHD hebben vastgesteld en kort psycho-educatie hebben geboden.
De richtlijnen volgend is in eerste instantie gekozen voor EMDR. Toen Lize voor het eerst op kantoor was voor haar behandeling is eerst kennis gemaakt en uitleg geven over trauma, wat dat met je kan doen (met behulp van traumagesprekskaartjes) en over hoe EMDR werkt. Samen met Lize is gekeken welke ‘plaatjes’ (beelden van toen) haar nu nog spanning opleveren en we zijn gestart. Het EMDR traject verliep heel snel, maar gezien de ADHD van Lize was het vermoeden dat het misschien wel te snel vluchtig zou gaan en dat het goed zou zijn dit nog te bestendigen met inzet van Write Junior.
Write Junior
Write Junior is een behandelprotocol waar een kind zijn/haar verhaal schrijft of tekent over de meegemaakte traumatische gebeurtenis. Daarbij ook aandacht voor de goede dingen van zijn/haar leven. Bij Lize is er voor gekozen om dit samen met haar te gaan schrijven op de laptop en daarbij niet te tekenen maar te kijken naar bijpassende plaatjes en foto’s van Lize zelf.
Tijdens het schrijven wordt steeds uitgebreid ingezoomd op dat moment, wat voelde ze, wat rook ze, zag ze, hoorde ze enz. Dit vormt eigenlijk ook weer een stukje verwerking. Daarnaast is ook cognitieve gedragstherapie verweven. Wat dacht ze op deze momenten, welke emoties waren er? Het was niet gek dat ze bang was en ook niet dat ze nu in de stress schiet zodra ze een sirene hoort. Tegelijkertijd is ook steeds gekeken welke bange gedachten ze nu heeft en zijn deze uitgedaagd.
Het verhaal eindigde met waar ze nu staat. Het huis is opgeknapt, ze heeft een mooie nieuwe kamer. Maar ook met het opschrijven van wat haar helpt als ze weer verdrietig is en de bange gevoelens terugkomen en wat kunnen haar ouders/school/vriendinnen dan doen. Als afsluiting hebben we samen nog wat foto’s van de brand bekeken en kon Lize echt zeggen dat het niet leuk was en het dat ook nooit wordt, maar ze er geen spanning meer bij ervaart.
Het schrijven was een heel proces en was echt het verhaal van Lize. Ze mocht dit ook zelf typen. Het hele proces heeft geleid tot een mooi verhaal wat ze kon delen met ouders en andere familieleden. Daarnaast heeft ze het op school laten zien.
