Wanneer gedachten de slaap niet meer laten komen
Onlangs rondde ik het behandeltraject af van een meisje uit groep 7 dat last had van dwanggedachten, vooral op de momenten dat ze eigenlijk moest gaan slapen.
In plaats van rustig in slaap te vallen, voelde ze de drang om steeds bepaalde handelingen te herhalen. Even haar kussen recht leggen, een aantal keren met haar tenen tikken, of precies drie keer diep ademhalen. Want als ze dat niet deed, zou er “iets misgaan”.
Wat begon als een klein ritueeltje, groeide uit tot iets wat haar slaap volledig in de weg stond. En hoe langer het duurde voordat ze in slaap viel, hoe groter de spanning werd.
Tijdens de behandeling hebben we samen onderzocht wat er precies gebeurde op die momenten. Wat voelde ze, wat dacht ze, en vooral: wat gebeurde er als ze níet deed wat haar hoofd haar influisterde?
Bij dwang gaat het uiteindelijk om durven verdragen, het ongemak toelaten zonder toe te geven aan de drang om te handelen. Dat is een spannend proces, zeker als je moe bent en gewoon wilt slapen.
Dit meisje pakte het ongelooflijk dapper aan. Ze ging met toewijding aan de slag, oefende thuis, hield vol op lastige momenten. Ze merkte stap voor stap dat de dwanggedachten hun kracht verloren.
Nu kan ze weer rustig in slaap vallen. Zonder ritueeltjes, zonder angst, zonder spanning.
En misschien nog wel het mooiste: ze zei aan het eind van de behandeling dat ze trots was op zichzelf : “Ik wist niet dat ik dit kon.”
Verhalen als deze laten zien hoe krachtig behandeling kan zijn, maar vooral hoeveel veerkracht kinderen zelf hebben. Met de juiste begeleiding, ruimte om te oefenen en vertrouwen in eigen kunnen, kunnen grote stappen gezet worden.
Bij Centraal Nederland blijven we elke dag onder de indruk van de moed van kinderen die dit soort uitdagingen aangaan. Stap voor stap, nacht na nacht.
