Dyslexie en de kracht van instructie

De uitspraken over het bestaansrecht van dyslexie, die hoogleraar Anna Bosman (op 8-2-2017) in het nieuws bracht, leiden in ieder geval tot inhoudelijke discussies! En dat is een goede zaak! Ons standpunt? Een goede begeleiding van kind, ouders en leerkrachten maakt het verschil!

Steeds meer kinderen lezen niet goed.

Al langere tijd staat het niveau van de leesvaardigheden van basisschoolleerlingen op de beleidsagenda’s. In recente onderzoeken naar het leesniveau (o.a. Pisa) wordt een neerwaartse tendens gezien. Nederlandse kinderen lezen klaarblijkelijk minder goed dan vijftien jaar geleden. Ook de kwaliteitsinstituten dyslexie maken zich zorgen.

Er zijn namelijk veel meer kinderen met een dyslexieverklaring dan vanuit de theorie verwacht mag worden. Vooral de toename van het aantal leerlingen in de hogere groepen van het basisonderwijs en het voortgezet onderwijs is opvallend. Hoe kan het dat deze leerlingen pas op latere leeftijd dyslexie krijgen? De vraag dringt zich op of er ook kaf tussen het koren zit. En dat blijkt.

Zo is in een televisie-uitzending van Rambam met de verborgen camera aangetoond hoe makkelijk een dyslexie-verklaring te verkrijgen is. De voordelen van een verklaring zijn in de media breed uitgemeten. Daarnaast is gebleken dat een groep kinderen opvallend veel profijt heeft van de dyslexiebehandelingen, zodanig veel dat de dyslexie nauwelijks meer zichtbaar is. Terecht is dan de vraag of de dyslexie verdwenen zou kunnen zijn.

Een goede begeleiding van het kind, ouders en leerkrachten maakt het verschil!

Extra instructie werkt!

Zelfonderzoek is een waarde in de uitvoering bij Centraal Nederland. We houden ons strikt aan de door de protocollen bepaalde criteria voor het vaststellen van ED (ernstig dyslexie). Bovendien zijn wij pro-actief in het onderzoeken van de hardnekkigheid van lees-en spellingsproblemen. Daarin richten wij ons ook op de samenwerking met ouders. Veel ouders steken tijd in het extra lezen met hun kind thuis. Samen gaan wij op zoek naar mogelijkheden om dit oefenen effectiever te maken. Op welke manier kunnen ouders het leesproces ondersteunen? Hoe ziet dat er dan uit? Wat helpt bij dit kind?

Daarnaast is de samenwerking met scholen en in het bijzonder met de leerkrachten voor ons van groot belang. Er wordt door veel scholen in het voortraject al extra geoefend. Samen gaan wij op zoek naar mogelijkheden om dit oefenen effectiever te maken. Hoe ziet de instructie in de klas eruit? Wat is nodig om het leesonderwijs te optimaliseren?

In een recent uitgevoerd interventietraject hebben wij gewerkt aan deze ondersteuningsdriehoek. In een groep van tien zeer zwakke leerlingen bij de start van groep 4, bleek na een half jaar nog maar één zwakke lezer over te zijn. De rest van de lezers oefent intussen op niveau E4/M5! Het investeren in deze vorm van extra ondersteuning levert een school op de langere termijn dus geld en energie op! Op dezelfde manier wordt met  onze trainingsaanpak SpellingSpeurders ingestoken op deze extra instructiebehoeftige leerlingen!

Bestaat er dan helemaal geen dyslexie?

Wij zijn van mening dat er wel een kleine groep (zo’n 3,5%) is, die ondanks alle inspanningen ernstige lees/spellingsproblemen zal houden. Voor het praktisch handelen, lijkt het dus helemaal niet zo’n gekke gedachte om de diagnose pas ‘op termijn’ te verstrekken. Dat geeft het onderwijs de tijd om te bewijzen dat de hardnekkigheid in ieder geval niet aan het onderwijs ligt. Centraal Nederland doet er alles aan om dat bewijs samen met scholen aan te tonen!